Απευθύνεται στους γονείς, στους εφήβους και "σε όλους όσοι δεν θέλουν εκπτώσεις στις αξίες και την ηθική".
Αποτροπιασμό προκάλεσε το περιστατικό ξυλοδαρμού ενός 16χρονου στα Ανώγεια της Κρήτης, την Κυριακή 14/7/24, από μία παρέα 10 νεαρών ατόμων, με αφορμή το σκουλαρίκι και την βερμούδα που φορούσε ο ανήλικος.
Το παιδί διακομίσθηκε στο Κέντρο Υγείας Ανωγείων και στη συνέχεια στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο Ηρακλείου όπου έγινε και η καταγραφή του ξυλοδαρμού από τους εφημερεύοντες ιατρούς.
Μέχρι στιγμής η οικογένεια του θύματος δεν έχει κινηθεί νομικά.
Το παιδί δεν διατρέχει κάποιο κίνδυνο αλλά έχει υποστεί σημαντική ζημιά στο αυτί του, και στην μύτη και ακολουθεί φαρμακευτική αγωγή.
Ο 16χρονος φοβισμένος επέστρεψε στην Αθήνα για να είναι κοντά στους γονείς του και να κάνει περαιτέρω εξετάσεις.
Το περιστατικό έκανε γνωστό η μητέρα του αγοριού, με την παρακάτω, συγκινητική, επιστολή της στην εφημερίδα ΑΝΩΓΗ – anogi.gr
«Τι συμβαίνει στο χωριό μας; όλοι καταλαβαίνουμε ότι κάτι έχει αλλάξει», σημειώνει στην επιστολή της η Μαρία Σκουλά του Αιμιλίου, προσθέτοντας πως «διαπιστώνουμε πλέον ότι οι αξίες, τα ιδανικά, ο πολιτισμός και η ανθρωπιά αρχίζουν σιγά σιγά και εξανεμίζονται».
Στη συνέχεια η μητέρα του 16χρονου απευθύνεται «στους γονείς που έχουν απομακρυνθεί από τα παιδιά τους, στα παιδιά που δεν συζητούν πια με τους γονείς τους, τους εκπαιδευτικούς, στην Ανωγειανή και τον Ανωγειανό που κοπιάζει και αγωνίζεται γιατί θέλει για το χωριό μας το καλύτερο, που θέλει τη νέα γενιά να ξεπεράσει τις προηγούμενες, την κοινωνία μας να πηγαίνει μπροστά και όχι πίσω, που δεν θέλει εκπτώσεις στις αξίες και την ηθική.
Απευθύνομαι. σε όλους όσοι βλέπουν το πρόβλημα και δεν εθελοτυφλούν να ενεργοποιηθούν, να βοηθήσει ο καθένας από το μετερίζι του να ξαναγίνει ο τόπος μας αυτό που του αξίζει και ο κάθε Ανωγειανός και Ανωγειανή πνεύμα ελεύθερο και δημοκρατικό με σεβασμό στον συνάνθρωπο».
«Δυστυχώς», συνεχίζει «το δικό μου παιδί, μέσα στο ίδιο μου το χωριό, βίωσε με τον πιο άσχημο και αφιλόξενο τρόπο το νταϊλίκι και την ενορχηστρωμένη επίθεση άλλων παιδιών, γιατί απλά δεν τους άρεσε το γεγονός ότι κυκλοφορεί στ’ Ανώγεια με βερμούδα και σκουλαρίκι στο αυτί!
Αυτά είναι σήμερα τα κριτήρια των δεκαπεντάχρονων παιδιών που ασφυκτιούν μέσα στα ίδια τους τα όρια και πλαίσια, που προφανώς άλλοι τους έχουν επιβάλλει. Είσαι ξένος, δεν ντύνεσαι σαν κι εμάς, δεν είσαι σαν και μας…τότε όχι, δεν ανήκεις εδώ.
Και πώς το εξαργυρώνουμε αυτό; Σε στέλνουμε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο… τόσο απλά και με συνοπτικές διαδικασίες…..και καλή τύχη. Δέκα εναντίον ενός…πόσο άνανδρο! Και η ντροπή κοκκίνισε».
«Λυπάμαι πολύ για όσα έγιναν και εύχομαι το κακό να σταματήσει εδώ. Δεν αρμόζουν σε τούτο τον τόπο τέτοιες συμπεριφορές».
